poezija
Slavenski čovik skače, ruši granice,
voli on poništit razum do beskraja,
pa ode k'vragu na vulkanu di brklje
nestaju ka mušince žalosne.
Slavenski čovik univerzijalnog groma
pretvara se u oluji, priko minska polja
počne plesat ka Indijanac oko vatre.
Iz njegovih pluča divlji vitar puše,
u oku svom vrti se stari svit.
